به گزارش مشرق محسن مهدیان در کانال تلگرامی خود در مطلبی با عنوان دعوای اصلی در طرح صیانت کجاست؟ نوشت: واکشن ها به طرح صیانت از کاربران مغشوش است. مردم بحق نگران اند. نگران کسب وکار یا زندگی عادیی که بدان عادت کردند. کارشناسان هم نقد فنی به طرح دارند. اما تقاطع این دو کنش، در زمینی است که اهریمن را به طمع انداخته است.

 تصویرسازی از اینکه عده ای در کشور دنبال احیای بربریت اند. دشمن جیغ می کشد چون با امثال این طرح زمین عملیاتش را از دست می دهد. دقت کنیم آرایش جنگی دشمن در ذهن است. ذهن مخاطب ایرانی را از او بگیرید، رگ حیاتش میخورد.

دشمن دو کار می کند. اول نیت سازی. اینکه جمهوری اسلامی دنبال قطع اینترنت است. دوم بی اعتماد سازی. اینکه هرچه گفتند، دروغ است. باور نکنید.  

اما محکمات طرح چیست و از چه دفاع و چه چیز را باید مطالبه کنیم؟
 

جهت گیری راهبردی این طرح چیست؟ حکمرانی مجازی نیازمند قانونمندی است. چرا؟ مگر تا حالا قانون نداشتیم؟ هم داشتیم و هم نه. آنچه نداشتیم که باید تدوین شود و آنچه داشتیم اجرا نشده چون ضمانت اجرایی نداشته است. 

این طرح کلا یک جمله است: قدرت بخشیدن به جایگاه حقوقی شورای عالی فضای مجازی و کمسیون مقرراتی اش. تا از این پس مقرارتش هم اجرا شود و هم بودجه بگیرد و هم نظارت شود و هم اگر اجرا نشد برسد دادگاه.

از این راهبرد باید دفاع کرد. طبیعی است که در این راهبرد ممکن است به محدودیت یک پیام رسان هم برسیم. نترسیم از بیان این حرف. اما مساله نحوه اجرای عالمانه و هوشمندانه ایست که فشارش به مردم نیاید. 

بنابراین طرح باید واجد عقلانیت حکمرانی و درک مصالح مردم باشد. یعنی چی؟ یعنی نباید مردم در این قانونمندی به سختی بیافتند. طرح معتقد است اتفاقا بلبشوی موجود را حل کرده است. اینکه هرکس هروقت خواست و هرچه به ذهنش رسید را عمل نکند. 

چطور؟ می گوید اگر پیام رسانه داخلی قوانین داخلی را پذیرفت که می ماند. اگر نپذیرفت باید دنبال پیام رسان جایگزین بود. پیام رسان جایگزین چیست؟ پیام رسانی که هم به جهت فنی مثل پیام رسان موجود باشد و هم مردم آنرا بخواهند و بدان اقبال نشان دهند. این تعریف از پیام رسان جایگزین را داشته باشید؛ مهم است. 

حالا همزمان هرمیزان مردم به پیام رسان جایگزین اقبال نشان دادند ترافیک پیام رسان خارجی کم می شود. آنهم به نحوی که کسانی که در پیام رسان خارجی ماندند با وضعیت غیرطبیعی مواجه نشوند.

این خلاصه نکاتی است که طراحان طرح گفتند. 
 

حالا حرف نهایی؛

از راهبرد طرح باید دفاع کرد. این طرح می خواهد با اعتبار بخشی به نقش آفرینی شورای عالی مجازی، قانونمندی فضای مجازی را حاکم سازد. .

چه چیز را باید مطالبه کرد؟ 

اینکه هرکس هرجا نشسته یک ایرادی از طرح یافته و فریاد کند، خوب است اما هنری نیست. هرطرحی همین است. باید منتشر و نقد و اصلاح شود.

مطالبه اینست که اشکالات طرح، در یک فرآیند شفاف در کمسیون ویژه اصلاح شود. منطق مطالبه و پاشنه آشیل طرح در حکمرانی مردم سالارانه اینست: سیاست گذاری باید به نحوی باشد که مردم با

آگاهی و اراده خودشان تصمیم به مهاجرت از یک پلتفرم به پلتفورم دیگری بگیرند، نه با زور حاکمیت. 

 طراحان طرح معتقدند همین گزاره را دنبال کردند. اگر هست که هست. اگرنه باید در کمسیون محقق شود. مطالبه باید در این نقطه باشد.  قدم به قدم باید کمسیون را نظارت کرد که همین هدف نهایی محقق شود.

پس دفاع از راهبرد طرح و نقد طرح با منطق دفاع از آزادی و اراده مردم.
 

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.